نماز اوج بندگی

زین ماتمی که چشم ملایک ز خون، ترست
یا رب چه روی داده، کزین سوگ جانگداز
                                                                              خلقی پریش خاطر و، دلها پر آذرست

مُلک و مَلک به ناله و افغان و اشک و آه
                                                                         چون داغدار، حضرت موسی بن جعفرست

خون می رود ز فرط غم از چشم شیعیان
                                                                               زیرا که قلب عالم امکان مکدرست

منصور، شاد گشت ز قتل خدیو دین
                                                                             اما به خُلد، غمزده زهرای اطهرست

او گرچه کشت خسرو دین را ولی به دهر
                                                                             نامش به ننگ تا به ابد ثبت دفترست

تن در نداد بر ستم و، این کلام نغز
                                                                              بر پیروان حق و عدالت مقررست:

آزاد مرد، تن به زبونی نمی دهد
                                                                           مرگ از حیات در نظر مرد خوشترست

تنها نه اشکبار چشم صفا زین عزا بود
                                                                             دلهای شیعیان همه از غم مکدرست